به گزارش مشرق، پایان فصل ۰۲-۲۰۰۱ برای ایکر کاسیاس خوشایند نبود. او حضور در ترکیب اصلی را از دست داده بود و ویسنته دل‌بوسکه (سرمربی رئال مادرید) سسار را ترجیح داد چون او را دروازه بان مطمئن‌تری می دید. این اتفاق در ۱۰۰ سالگی باشگاه رخ داد و باعث شد کاسیاس چند ماه نتواند بازی کند.
مادرید فینال جام ۱۰۰ سالگی را از دست داد و همچنین نتوانست در آن سال لالیگا را فتح کند. خورخه والدانو در این باره اظهار کرد: تنها یک تیر برای‌مان باقی مانده است که آن هم ریسک بالایی دارد. منظور والدانو فینال لیگ قهرمانان بود. مادرید باید برابر بایر لورکوزن قرار می گرفت. سسار در دیدار نهایی در ترکیب اصلی حضور داشت و زمانی که مادرید دو بر یک از حریف پیش بود و تحت فشار حریفش قرار داشت، آسیب دید و درخواست تعویض کرد. کاسیاس جانشین سسار شد و فشار لورکوزن در دقایق پایانی را تحمل کرد. او سه مهار فوق العاده را در دقایق پایانی انجام داد که این موضوع باعث شد تیتر نخست روزنامه ها به کاسیاس اختصاص پیدا کند.
پس از آن کاسیاس به تیم ملی دعوت شد اما دروازه بان اصلی، سانتیاگو کانیسارس بود. اگر ۶ دقیقه پایانی فینال رئال مادرید و لورکوزن نبود، دعوت کاسیاس به تیم ملی برای جام جهانی بعید به نظر می رسید اما درخشش دروازه‌بان رئال مادرید باعث شد خوسه آنتونیو کاماچو او را به تیم ملی فرا بخواند. کاسیاس به عنوان دروازه‌بان دوم شناخته شد و بالاتر از ریکاردو قرار گرفت اما اتفاق عجیبی برای کانیسارس افتاد. اودکلن این دروزاه‌بان روی انگشت پایش افتاد و تاندونش پاره شد. با این آسیب دیدگی، کانیسارس برای یک ماه قادر به بازی نبود. خوسه آنتونیو کاماچو، دروازه‌بان دیگری را به تیم ملی دعوت کرد و اسپانیا در حالی به جام جهانی رفت که کاسیاس دروازه بان اصلی تیم بود.
این تصمیم برای اسپانیایی‌ها ابهام به وجود آورد چون آن ها کاسیاس را دروازه‌بانی جوان می دانستند که از لحاظ فیزیکی قدرتمند نبود. همچنین در خروج نامطمئن بود اما مسئولیت دروازه تیم ملی در جام جهانی را به او سپردند. اسپانیا با سه پیروزی و ۹ گل زده، از مرحله گروهی صعود کرد اما چهار گل نیز دریافت کرد و این موضوع جنجال برانگیز شد. اسپانیا باید در یک هشتم برابر ایرلند قرار می گرفت که در آن زمان تیم ملی قدرتمندی به حساب می آمد. یک ماه و نیم پیش کاسیاس به عنوان دروازه‌بان ذخیره به گلاسکو سفر کرده بود. او فکر می کرد سرنوشتش به این کشور گره خورده است اما آن عصر با شگفتی هایی همراه بود.
در آن بازی دراماتیک، اسپانیا با آسیب دیدگی داوید آلبلدا مجبور شد ۱۰ نفره بازی کند چون تعویض هایش را انجام داده بود. کاسیاس در نیمه دوم، پنالتی یان هارت را مهار کرد تا بازی در وقت های اضافه دنبال شود. پس از آن در ضربات پنالتی دو ضربه پیاپی کانلوی و کوین کیلبین را دفع کرد و گایسکا مندیتا توانست پنالتی تعیین کننده را تبدیل به گل کند.
کاسیاس در جریان بازی خیلی خوب عمل و تنها یک گل دریافت کرد. او آن روز قهرمان بازی بود و توانست اسپانیا را نجات بدهد. دیگر بحثی برای حضورش به عنوان دروازه بان اصلی در تیم ملی و مادرید وجود نداشت. این دروازه بان اسپانیایی پس از آن با پیراهن تیم ملی ۱۰۰ بار به میدان رفت و بازوبند کاپیتانی را هم بارها بر بازو بست.
اسپانیا در آن رقابت‌ها و در یک چهارم نهایی برابر کره جنوبی مغلوب شد و از جام جهانی کنار رفت. تنها اتفاق مهم این رقابت ها این بود که دوباره دروازه‌بان مطمئنی برای تیم ملی اسپانیا پیدا شد که با گذشت زمان از او به عنوان بهترین دروازه بان جهان نیز یاد شد.
مادرید فینال جام ۱۰۰ سالگی را از دست داد و همچنین نتوانست در آن سال لالیگا را فتح کند. خورخه والدانو در این باره اظهار کرد: تنها یک تیر برای‌مان باقی مانده است که آن هم ریسک بالایی دارد. منظور والدانو فینال لیگ قهرمانان بود. مادرید باید برابر بایر لورکوزن قرار می گرفت. سسار در دیدار نهایی در ترکیب اصلی حضور داشت و زمانی که مادرید دو بر یک از حریف پیش بود و تحت فشار حریفش قرار داشت، آسیب دید و درخواست تعویض کرد. کاسیاس جانشین سسار شد و فشار لورکوزن در دقایق پایانی را تحمل کرد. او سه مهار فوق العاده را در دقایق پایانی انجام داد که این موضوع باعث شد تیتر نخست روزنامه ها به کاسیاس اختصاص پیدا کند.
پس از آن کاسیاس به تیم ملی دعوت شد اما دروازه بان اصلی، سانتیاگو کانیسارس بود. اگر ۶ دقیقه پایانی فینال رئال مادرید و لورکوزن نبود، دعوت کاسیاس به تیم ملی برای جام جهانی بعید به نظر می رسید اما درخشش دروازه‌بان رئال مادرید باعث شد خوسه آنتونیو کاماچو او را به تیم ملی فرا بخواند. کاسیاس به عنوان دروازه‌بان دوم شناخته شد و بالاتر از ریکاردو قرار گرفت اما اتفاق عجیبی برای کانیسارس افتاد. اودکلن این دروزاه‌بان روی انگشت پایش افتاد و تاندونش پاره شد. با این آسیب دیدگی، کانیسارس برای یک ماه قادر به بازی نبود. خوسه آنتونیو کاماچو، دروازه‌بان دیگری را به تیم ملی دعوت کرد و اسپانیا در حالی به جام جهانی رفت که کاسیاس دروازه بان اصلی تیم بود.
این تصمیم برای اسپانیایی‌ها ابهام به وجود آورد چون آن ها کاسیاس را دروازه‌بانی جوان می دانستند که از لحاظ فیزیکی قدرتمند نبود. همچنین در خروج نامطمئن بود اما مسئولیت دروازه تیم ملی در جام جهانی را به او سپردند. اسپانیا با سه پیروزی و ۹ گل زده، از مرحله گروهی صعود کرد اما چهار گل نیز دریافت کرد و این موضوع جنجال برانگیز شد. اسپانیا باید در یک هشتم برابر ایرلند قرار می گرفت که در آن زمان تیم ملی قدرتمندی به حساب می آمد. یک ماه و نیم پیش کاسیاس به عنوان دروازه‌بان ذخیره به گلاسکو سفر کرده بود. او فکر می کرد سرنوشتش به این کشور گره خورده است اما آن عصر با شگفتی هایی همراه بود.
در آن بازی دراماتیک، اسپانیا با آسیب دیدگی داوید آلبلدا مجبور شد ۱۰ نفره بازی کند چون تعویض هایش را انجام داده بود. کاسیاس در نیمه دوم، پنالتی یان هارت را مهار کرد تا بازی در وقت های اضافه دنبال شود. پس از آن در ضربات پنالتی دو ضربه پیاپی کانلوی و کوین کیلبین را دفع کرد و گایسکا مندیتا توانست پنالتی تعیین کننده را تبدیل به گل کند.
کاسیاس در جریان بازی خیلی خوب عمل و تنها یک گل دریافت کرد. او آن روز قهرمان بازی بود و توانست اسپانیا را نجات بدهد. دیگر بحثی برای حضورش به عنوان دروازه بان اصلی در تیم ملی و مادرید وجود نداشت. این دروازه بان اسپانیایی پس از آن با پیراهن تیم ملی ۱۰۰ بار به میدان رفت و بازوبند کاپیتانی را هم بارها بر بازو بست.
اسپانیا در آن رقابت‌ها و در یک چهارم نهایی برابر کره جنوبی مغلوب شد و از جام جهانی کنار رفت. تنها اتفاق مهم این رقابت ها این بود که دوباره دروازه‌بان مطمئنی برای تیم ملی اسپانیا پیدا شد که با گذشت زمان از او به عنوان بهترین دروازه بان جهان نیز یاد شد.
